(zarówno drukowanych jak i elektronicznych). Autor pracy licencjackiej b ędzie równie ż w jasny i precyzyjny sposób będzie formułował własne wypowiedzi oraz zachowywał dyscyplin ę pisania. Umiej ętno ści te w przypadku pracy licencjackiej s ą istotniejsze ni ż naukowa czy badawcza strona przedsi ęwzi ęcia.
Wytyczne Krok 1. Zapoznaj się z WYTYCZNYMI uczelni i oczekiwaniami promotora Przede wszystkim dowiedz się jak dużą objętość ma mieć Twoja praca. Od tego tak naprawdę zależy taktyka pisania pracy. Prace można podzielić na 3 kategorie w zależności od objętości: Krótka i konkretna – maksymalnie 20 stron Specyfika pracy: w przypadku tak krótkich prac kluczowe znaczenie ma część analityczna. O sukcesie pracy decydują takie elementy jak trafne hipotezy, przegląd aktualnych badań, przemawiających zarówno na rzecz postawionych hipotez jak i niezgodnych ze stawianymi przypuszczeniami (Jak postawić pytania i hipotezy badawcze?). Taka praca wymaga znalezienia odpowiedniej ilości badań, często w języku angielskim, zapoznania się z nimi (głównie ze wstępem i dyskusją wyników) oraz wyciągnięcia wniosków i ich zwięzłego opisania w formie dyskusji wyników (link) Wymogi formalne: Najczęściej w tego typu pracach wymagany jest system APA (link bibliografia i źródła) Standardowa objętość – 40-70 stron Specyfika pracy: najważniejszym elementem tego typu prac stanowi przegląd literatury przedmiotu. Część teoretyczna składa się najczęściej z 2 rozdziałów, które szeroko opisują definicję danego zjawiska i stosowane rozwiązania. Prace te mogą choć nie muszą zawierać część analityczną, na którą zazwyczaj składają się metodologia i opis wyników badania ankietowego. Część badawczą może też stanowić analiza wybranego przedsiębiorstwa i stosowanych przez niego rozwiązań bądź studium przypadku. Pisząc te prace warto zwrócić uwagę na to jak popularny jest omawiany temat i źródła, z których korzystamy, gdyż prace te obarczone są wysokim ryzykiem plagiatu. Istotne jest także, aby już na samym początku upewnić się czy to co zamierzamy zamieścić w pracy jest na temat i czy jest zgodne z oczekiwaniami promotora. Duża praca – 70-120 stron Kierunki: historia, filologia polska i inne, prawo, pedagogika Specyfika pracy: tego typu prace są nadmiernie obszerne i często niepotrzebnie rozbudowane o tematy pokrewne. Są obarczone wysokim ryzykiem plagiatu. Jeżeli podejmujemy się napisania tak dużej pracy warto stworzyć rozbudowaną ankietę lub podeprzeć się dodatkowo analizą dokumentów przedsiębiorstwa/placówki, można też przeprowadzić wywiad i zamieścić jego transkrypcję w pracy. Prace z historii lub filologii często składają się z licznych cytatów, które poddane są analizie. W takim wypadku należy mieć świadomość, że obowiązkiem promotora jest wyłączenie ich z analizy w programie antyplagiatowym JSA lub podwyższenie dopuszczalnego progu w zakresie współczynnika podobieństwa. Temat pracy Krok 2. Wybierz temat pracy Wybranie tematu pracy jest szczególnie ważne. Jeżeli popełnisz błąd i wybierzesz temat, na który jest za mało literatury, bo problem jest jeszcze nowy, albo wręcz przeciwnie, jest bardzo dużo literatury, ale jest ona głównie stara np. przed 2010 rokiem, przysporzy Ci to wiele problemów. Podczas wyboru tematu powinieneś mieć świadomość jakie pułapki czyhają na Ciebie na poszczególnych etapach pracy. Oto one: –Brak literatury w języku polskim, nie jest to oczywiście problem jeżeli literatura jest dostępna w języku obcym, który znasz wystarczająco biegle. – Popularny temat i specjalistyczne słownictwo. Szczególnie często i zdarza się to w pracach z prawa. Jeżeli omawiane przez Ciebie zagadnienie ma szczególnie bogatą literaturę, to choć napisanie pracy z początku wydaje się bardzo proste, w rzeczywistości wymaga wiele gimnastyki, żeby przedstawić je w nowy sposób i nie zostać posądzonym o plagiat – Trudny dostęp do badanej grupy – pewne tematy choć bardzo ciekawe wiążą się ze utrudnionym dostępem do badanych. Przykładowo grupa osób transseksualnych stanowi około 1%, podobnie może być z osobami sławnymi lub chorymi na szczególnie rzadkie schorzenia. W praktyce oznacza to nie tylko problem z dostępem do badanych ale także do literatury przedmiotu. – Kontrowersyjny temat – poruszanie zagadnień kontrowersyjnych może być bardzo motywujące na pierwszych etapach pracy, niestety istnieje ryzyko że promotor bądź recenzent będą reprezentowali silne poglądy lewicowe, prawicowe czy religijne. W swojej pracy spotkałam się z wieloma tergo typu problemami, które opóźniały lub całkowicie uniemożliwiały obronę pracy przez studenta. Oczywiście student ma prawo podejmować takie tematy, wybierając tą drogę wato jednak być przygotowanym na możliwe komplikacje i utrudnienia – Szczególnie trudny temat– tematy szczególnie trudne często wymagają omówienia zagadnień z wielu dziedzin i posiadania przekrojowej wiedzy. Osoby decydujące się na takie tematy powinny mieć świadomość jak wiele wysiłku, pracy, czasu oraz możliwości poznawczych wymaga zrealizowanie danego zagadnienia. Obecnie wyciąganiem wniosków w oparciu o liczne dane zajmuje się oprogramowanie i specjaliści. Polecam zastanowić się trzykrotnie przed podjęciem nadmiernie trudnej pracy, gdyż znam wiele przypadków w których przerost ambicji zaowocował rezygnacją z dyplomu. Plan pracy Krok 3. Przygotuj PLAN PRACY Opracowanie odpowiedniego planu pracy wymaga dogłębnego zapoznania się z literaturą przedmiotu. Warto zadbać o to, aby nie powielać tych samych tematów w poszczególnych rozdziałach i podrozdziałach, poszczególne rozdziały i podrozdziały nie powinny znacząco różnic się pod kątem objętości i ilości podpunktów. Plan pracy powinien odpowiadać jej tematowi. Można wyznaczyć pewien uproszczony schemat tworzenia planu pracy, a podstawie tematu. Załóżmy, że mamy taki temat: „Stres i wypalenie zawodowe (człon A) lekarzy pracujących na Szpitalny Oddział Ratunkowy (SOR) (człon B)„ w planie pracy należy uwzględnić człon A: Rozdział 1. Stres i wypalenie zawodowe i człon B: Specyfika pracy lekarzy pracujących na SOR-ze. Najczęstsze punkty w planie pracy to definicja zagadnienia, klasyfikacja zagadnienia, przegląd literatury przedmiotu, związek pomiędzy zmiennymi, wpływ zmiennej A na zmienną B, czynniki wpływające na kształtowanie się X, zagadnienie X w Polsce w okresie PRL, charakterystyka przedsiębiorstwa, kontrola jakości. Przygotowanie teorii Krok 4. Pisanie teorii Prawdopodobnie istnieje tyle sposobów pisania pracy ilu studentów. Są osoby, które rozpoczynają od przeczytania sporej ilości literatury, którą następnie opisują, inne osoby parafrazują tekst fragmentami, a jeszcze inne najpierw gromadzą źródła w jedną względnie spójną całość, żeby następnie je parafrazować i redagować. Bez względu na to jak będziesz pisał pracę, ważne żebyś nie popełnić poniższych błędów: – Na bieżąco odwołuj się do źródeł. W pracy dyplomowej tekst, który nie jest opatrzony źródłem można usunąć albo opatrzyć źródłem 😊. Tworzenie akapitów bądź całych stron w pracy bez odwoływania się do źródeł jest błędem. Jeżeli nie będziesz tego robił na bieżąco przysporzy Ci to później wiele kłopotów – Pisz spójnie. Tekst spójny to taki, który posiada klarowną strukturę i przekaz. Unikaj niepotrzebnych zdań, dygresji, opisu niezwiązanych ściśle z tematem zagadnień. Używaj spójników: jednak, ponadto, w powyższym przykładzie. Każde zdanie i akapit powinny kierować uwagę czytelnika w wyznaczonym przez Ciebie kierunku, jeżeli przytaczać przykłady, powinieneś to robić w określonym celu. Każdy rozdział powinien kończyć się wnioskami. Wprawa w pisaniu tekstów przychodzi wraz z doświadczeniem i na początku Twój tekst może znacząco odbiegać od wymagań pracy naukowej. Z czasem jednak będzie Ci szło coraz lepiej. Choć samo napisanie pracy naukowej nie wydaje się być szczególnie ważnym osiągnięciem, to umiejętności , które w ten sposób nabędziesz pomogą Ci w przyszłości zyskać pracę, pieniądze i bliskie relacje. – Korzystaj z aktualnych źródeł. Literatura, na którą się powołujesz nie powinna być wydana przed 2010 rokiem, jest to częste zastrzeżenie promotora i recenzenta. Chociaż pewne rzeczy się nie zmieniają, takie jak na przykład twierdzenie pitagorasa, uczelnie wyższe oczekują odwołań do najnowszej literartury. Jest to szczególnie zasadne w odniesieniu do przepisów, które nieustannie się zmieniają (link przeczytaj jak napisać pracę z prawa). – Nie pisz za dużo – jeżeli to zrobisz istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że promotor skreśli część Twojej pracy i dopisze komentarz: „zamiast tego proszę opisać…”. Być może promotor ma niewyartykułowane założenia na temat tego co w danym miejscu na się zawrzeć i przekaże Ci je kiedy zapozna się z Twoją pracą, jest to bardzo częsta sytuacja. Nie zamartwiaj się więc na zapas, że Twoja praca jest za krótka, jeżeli tak będzie poproś promotora o wskazówki o co uzupełnić dany rozdział. – Twórz krótkimi zdaniami – jest to praktyczne i wygodne zarówno dla Ciebie jak i czytelnika. Krótkie zdania tworzy się łatwiej, ich składnia jest prostsza. Dzięki nim ułatwiasz sobie pracę i zmniejszysz prawdopodobieństwo popełniania błędów. Są one łatwe w odbiorze, a prosty tekst przyjemny do czytania. Tworzenie długich zdań (szczególnie popularne w tekstach prawniczych) nie jest przejawem ani wysokiej inteligencji ani obszernej wiedzy, a raczej braku precyzji w formułowaniu komunikatów. Badania własne Krok 5. Przygotowanie badań własnych Niefortunnie ten krok ma numer 5, tak naprawdę należałoby zaplanować i rozpocząć badania własne zaraz po nakreśleniu planu pracy i przygotowaniu przeglądu literatury. Niestety kolejność kroków odzwierciedla chronologię działań większości studentów. Bez względu na to, w którym momencie zabierzemy się za badania należy: Określić zmienne i sposób ich pomiaru : ankieta własna/ narzędzia psychometryczne/ analiza dokumetów/ studium przypadku/ analiza danych przedsiębiorstwa/ innePostawić hipotezyZweryfikować hipotezyWyciągnąć wnioski Pisanie części analitycznej można porównać do pokonywania drugiej połowy trasy na maratonie. Wydawałoby się że dużo już za nami, a jednak najgorsze dopiero nadchodzi. Tak jak w biegach, tak i tu większość nieprzygotowanych po prostu wysiada. Krótko wymienię problemy, z którymi mierzą się studenci na tym etapie pracy: – narzędzia nie mierzą tego co miały mierzyć – podstawowy i często popełniany błąd podczas tworzenia ankiety własnej (przeczytaj jak tworzyć ankietę)– zadane pytania nie dotyczą postawionych hipotez i wyznaczonych zmiennych. Zdarza się także, że ktoś planował mierzyć stres, ale wybrał narzędzia do pomiaru radzenia sobie ze stresem. W takiej sytuacji jest kilka rozwiązań: zmienić hipotezy i zmienne, przeprowadzić na nowo badania, liczyć na wyrozumiałość lub nieuważność promotora i recenzenta. – wyniki nie są przygotowane do obliczeń – niestety samo przeprowadzenie badań nie wystarczy, wyniki trzeba jeszcze przygotować do obliczeń, czyli wprowadzić do odpowiedniego programu, jak np. Excel lub SPSS, najlepiej w taki sposób, żeby wszystkie dane dla każdej osoby zaprezewntować w jednym rzędzie. Najczęstsze błędy to tworzenie kilku arkuszy danych dla poszczególnych grup np. kobiet i mężczyzn, wprowadzanie wyłącznie wyników przeliczonych/ znormalizowanych (uniemożliwia przeprowadzenie obliczeń), przedstawienie danych w sposób tak chaotyczny, że nie sposób dojść ich znaczenia – wyniki nie odpowiadają na pytania – szczególnie częsty błąd na kierunkach wymagających przeprowadzenia analizy statystycznej, jeżeli studiujesz psychologię lub pielęgniarstwo, pytaj o różnicę lub o związek a nie o przyczynę (link). Ostatecznie ten błąd wcale nie jest najgorszy, możemy go szybko poprawić zmieniając pytania badawcze w części metodologicznej lub wykonując dodatkowe obliczenia – wnioski nie piszą się same – na koniec pracy należy opisać wnioski z badań własnych. Jest to miejsce, w którym od studenta wymaga się samodzielnego myślenia i twórczości. Nic więc dziwnego, że po tak długiej nauce omawiania własnymi słowami cudzych zdań (część teoretyczna) tu pojawia się problem. Napisanie wniosków nie jest trudne, ale jest tym czego należało unikać w poprzedniej części pracy. Wniosiki to przypuszczenia i gdybania, które na co dzień przychodzą nam z lekkością np. Twoja koleżanka wchodzi do domu mokra, a w Twojej głowie pojawia się myśl: „Pada deszcz, zmokła” jest to naturalne wnioskowanie. Musiałeś jednak powstrzymywać się od pisania zdań, które tak łatwo przychodziły Ci do głowy podczas tworzenia całej pracy, dlatego teraz jesteś całkowicie być zbity z tropu. Wnioski to nic trudnego. Załóżmy, że wyniki Twoich badań wykazały, że kobiety częściej niż mężczyźni malują paznokcie, ale młodsi mężczyźni częściej niż starsi malują paznokcie oraz że mężczyźni w dużych miastach wykonują więcej zabiegów pielęgnacyjnych niż mężczyźni w małych miejscowościach. Dodatkowo wiesz, że na wsiach i w mniejszych miejscowościach jest więcej rzemieślników, rolników. Możesz więc pomyśleć że ma to związek i właśnie to należy napisać we wnioskach, ze wskazaniem, że jest to przypuszczenie, które należałoby zweryfikować w kolejnych badaniach. Dowiedz się co jeszcze powienieneś zawrzeć w zakończeniu pracy. Napisanie wniosków nie jest trudne, ale sporządzenie dyskusji wyników już tak. Przeczytaj jak ją poprawnie napisać. Dokończ dzieła Krok 6. Ostatnie szlify Pamiętaj praca powinna zawierać wstęp , zakończenie, spis treści, steszczenie, bibliografię, spisy tabel i rysunków. To już końcówka, więc jesteś wykończony. Niestety może się tak zdarzyć, że będzie to dopiero początek prawdziwej przygody. Kiedy już napiszesz pracy należy ją sformatować, dopracować pod kątek językowym i przejść pozytywną weryfikację w programie antyplagiatowym JSA (przeczytaj jak działa JSA). Tuż przy mecie może się okazać, że promotor życzy sobie poprawek merytorycznych, współczynnik plagiatu jest za wysoki, statystyki są źle wykonane a przypisy wymagają poprawy. To jest właśnie ten moment w którym zgłasza się do mnie większość klientów. Bez względu na to jakiej pomocy, na jakim etapie pracy potrzebujesz dobrze trafiłeś. Zapoznaj się z cennikiem i opiniami na mój temat. Nie poddawaj się meta jest tuż tuż! Pomoc w pisaniu pracy Pomagam w pisaniu prac od 20 lat. Otrzymane materiały mogą zostać wykorzystane jedynie zgodnie z prawem! Opracowania i pomoce dydaktyczne mogą być wykorzystane tylko i wyłącznie w sposób nie naruszający KK oraz przepisów Prawa Autorskiego. Serwis nie ponosi odpowiedzialności za ich dalsze użytkowanie oraz sposób wykorzystania. indywidualnie opracowany wzórwstęp do pracy naukowejanalizę statystycznąprzegląd badań naukowych pod postawione hipotezymetodologię badańdyskusję wynikówzakończenieformatowanie pracypoprawę językowąuaktualnienie źródełparafrazę pracy pod JSAuzupełnienie, dostosowanie i bibliografii Wykonuję wszelkie poprawki od promotora w powyższym zakresie! Prace poprawiam do skutku – aż do przyjęcia jej przez promotora! Dlaczego pisane przeze mnie teksty i wnioski są UNIKALNE i co to znaczy? Pisząc teksty nie korzystam z gotowych materiałów ani zbiorów dotychczasowych prac. Wykorzystuję najnowszą literaturę, opublikowaną po 2010 roku. Na początku wspólnie określamy Twoje cele. Wykonuję szczegółowe poprawki pracy według uwag promotora Pomagam w układaniu planu pracy, zawiera on definicje najważniejszych zagadnień, opis wybranej problematyki, etiologię zjawiska, analizę dotychczasowych badań. Pomagam poprawić spójność w pracy, tak żeby część teoretyczna była spójna i ściśle powiązana z częścią analityczną. Pomagam pisać i poprawiać teksty, które nie są prostą parafrazą kilku podręczników. To co sprawia, że moje teksty są unikalne, to wyciągane przeze mnie wnioski i przejrzysty wywód w pracy. Dzięki współpracy ze mną każdy rozdział i podrozdział ma precyzyjną strukturę, jest konkretny i na temat. Nie umieszczam w pracy niepotrzebnych materiałów, tylko po to aby zwiększyć jej objętość. Każde napisane przeze mnie zdanie ma znaczenie i wnosi nowe informacje. Tworzę całkowicie unikalne treści. Pisanie jest moją pasją, dlatego z ciekawością podchodzę do trudnych tematów. Posiadam umiejętność spojrzenia na dany problem z szerokiej perspektywy, a moje dwudziestoletnie doświadczenie sprawia, że jestem biegła w tworzeniu tekstów naukowych. Dlaczego pisane przeze mnie teksty są AKTUALNE i jakie to ma znaczenie? Każda dziedzina nauki stale się rozwija. Niektóre zdefiniowane kiedyś terminy dzisiaj mają inne znaczenie. Nawet w dziedzinach z zakresu nauk ścisłych takich jak matematyka i fizyka nieustannie dokonuje się nowych odkryć. Aktualność pracy ma nieco inne znaczenie w zależności od kierunku. Prace magisterskie z prawa muszą być oparte o aktualne przepisy i omawiać nowo wydane ustawy. Analiza ekonomiczna musi zostać wykonana w oparciu o jak najnowsze dane. Analiza badań z zakresu psychologii powinna uwzględniać jak najnowsze wyniki badań. Aktualność pracy, sprawia, że wyciągane w niej wnioski są trafne i mają aplikacyjne zastosowanie. Ponadto jest to dowód na samodzielność wykonanej pracy i dojrzałość naukową studenta. Bez względu na to czy piszesz pracę w całości samodzielnie, czy może zlecasz napisanie jej części komuś innemu, przed oddaniem jej do promotora lub dziekanatu sprawdź czy zamieszczone w niej źródła są aktualne. Inne artykuły: Praca magisterska z prawa Praca magisterska z psychologii Praca licencjacka z zarządzania Praca magisterska z pedagogiki Praca magisterska z ekonomii Praca magisterska z pielęgniarstwa Praca z fizjoterapii Praca licencjacka z socjologii Praca z medycyny estetycznej Praca licencjacka kosmetologia
Dodajemy przypis i na dole strony ukazuje nam się miejsce służące do tego by wpisać dane biograficzne lub komentarz. Koniecznie trzeba zawrzeć tu takie dane jak nazwisko i imię, tytuł dzieła, miejsce i rok wydania oraz strony, z których korzystaliśmy. Więcej o tym, jak tworzyć przypisy przeczytasz w artykułach o APARACIE KRYTYCZNYM.
W kolejnej części cyklu Porady z Szuflady zajmiemy się zapisem bibliograficznym artykułów z czasopism – zarówno tych naukowych, jak i nienaukowych. Zastanawiasz się, jak poprawnie zapisać artykuł z czasopisma w przypisie dolnym i bibliografii końcowej? Już podpowiadam! Kilka uwag wstępnych Na początku, tak jak w poprzednich wpisach z tej serii (pierwszym i drugim), przypomnę tylko, że sposobów przygotowywania przypisów i opisów bibliograficznych jest wiele. Kiedy przygotowujemy tekst pod konkretne wydawnictwo, kierujemy się zazwyczaj jego normą wydawniczą. Jest ona zwykle podana do wiadomości publicznej na stronie internetowej danego wydawnictwa lub czasopisma. W przypadku prac dyplomowych obowiązują nas z kolei zasady zaproponowane przez naszą uczelnię, wydział, instytut lub katedrę, o ile… takie istnieją. Z poniższych porad śmiało korzystaj wówczas, jeśli nie obowiązują cię żadne inne wskazówki edytorskie. Przedstawiam tutaj zasady dotyczące najbardziej typowego, tradycyjnego zapisu bibliograficznego, w którym cytowane publikacje objaśniamy w przypisach dolnych, a listę wykorzystanych pozycji umieszczamy na końcu dzieła. Nawet jeśli nie jest to może najbardziej ulubiony sposób zapisu w oczach osób czytających twoje teksty, to jednak jest to sposób bezpieczny i poprawny. Zaznaczę jeszcze, że mam tu także na myśli bibliografię tworzoną dla prac pisanych w języku polskim. To ważne, bo w każdym obszarze językowym panują inne zasady co do tworzenia spisu wykorzystanych dzieł. Stałe elementy adresu bibliograficznego Jakiś czas temu powiedzieliśmy sobie, że każdy adres bibliograficzny składa się z 4 podstawowych elementów: autora (który może być osobą, grupą osób, a nawet instytucją)tytułuwspółtwórców (tłumacza, ilustratora, itp.)adresu wydawniczego (zazwyczaj miejsca i daty wydania). Jeśli chodzi o artykuł z czasopisma te elementy mogą nie być wystarczające. Mowa bowiem o artykule w czasopiśmie – i artykuł i czasopismo musimy odpowiednio oznaczyć. W związku z tym dobrym uzupełnieniem informacji z dalszej części tego poradnika będzie poniższa grafika: Ważne: w przypadku prasy codziennej w miejscu przeznaczonym na rok wpisujemy datę dzienną, np.: „Gazeta Prawna” 20 lutego 2020 Pamiętaj, żeby datę zapisywać zawsze w tym samym formacie w całym tekście (jeśli wszędzie wpisujesz daty z kropkami, tu też wpisz: Jeśli chodzi o element kolejny – numer, zeszyt lub rocznik – wpiszemy tutaj oczywiście to, czym dokładnie operuje dane pismo. Jeśli pismo jest wydawane raz na kwartał w formie zeszytu i na stronie tytułowej pisma podano np. „zeszyt 25”, to trzeba będzie posłużyć się tutaj skrótem od „zeszytu”, czyli „Z. 25”, zamiast typowego „nr”. Niektóre pisma oprócz bieżącego numeru w danym roku podaje także informację, który to numer od początku wydawania pisma. Wówczas np. zobaczymy na okładce: Nr 4 (25). Tak też podamy to w bibliografii. Jeśli czasopismo operuje tymi wszystkimi „cząstkami”, należy podać je w kolejności od największej do najmniejszej, np. rocznik – numer – zeszyt. Artykuł z czasopisma – przypis bibliograficzny – Kiedy pierwszy raz przytaczasz dany artykuł z czaopisma Kiedy po raz pierwszy przytaczamy artykuł w naszym tekście, powinniśmy podać jego pełny opis w przypisie bibliograficznym. W przypadku artykułu naukowego, może to wyglądać w następujący sposób: J. Miodek, Błąd błędowi nierówny: ortografia w dydaktyce, „Warsztaty Polonistyczne” 2001, nr 2, s. 64. Zwróć uwagę, że tytuł cytowanego tekstu zapiszemy kursywą, natomiast nazwę czasopisma w cudzysłowie. Pamiętaj, aby podać dokładną stronę, z której cytujesz daną informację lub zdanie. Chyba że powołujesz się na cały ten tekst, wówczas podaj dokładny zakres stron, na których znajduje się cały ten artykuł. – Kiedy przytaczasz ten sam artykuł z czasopisma w kolejnym przypisie Jeśli od razu w kolejnym przypisie powołujemy się na tą samą pozycję, wystarczy zapisać: Tamże. lub odpowiednik łaciński: Ibidem. Pamiętaj, aby we wszystkich przypisach stosować pisownię albo łacińską, albo polską – nie należy mieszać! Jeśli odwołujemy się do tej samej pozycji, ale innej strony, wystarczy po „tamże” lub po „ibidem” dodać numer tej strony. Np. „Tamże, s. 65”. – Kiedy przywołujesz inną publikację danego autora w kolejnym przypisie Jeśli w kolejnym przypisie ponownie odwoływalibyśmy się do tego samego autora, ale innej jego publikacji, możemy nie powtarzać jego nazwiska. Wygląda to wówczas następująco: [pierwszy przypis] J. Miodek, Błąd błędowi nierówny: ortografia w dydaktyce, „Warsztaty Polonistyczne” 2001, nr 2, s. 64. [kolejny przypis] Tenże, Język Dzienników Stefana Kisielewskiego, „Orbis Linguarum” 1998, t. 8, s. 106. Łacińskim odpowiednikiem “tenże” jest “idem“. Postępując tak samo z autorką – kobietą – zastępujemy jej nazwisko zapisem “taż” lub łacińskim “eadem“. Zwróć uwagę, że słowo „Dzienniki” w drugim przykładzie zostały „wyprostowane” w stosunku do reszty tytułu zapisanej kursywą. A to dlatego, że mamy tutaj do czynienia z… tytułem w tytule. – Kiedy przywołujesz ten sam artykuł z czasopisma w dalszej części tekstu Jeśli odwoływalibyśmy się do tej samej publikacji w dalszej części tekstu, np. kilka przypisów dalej, należy zmienić zapis, choć wciąż będzie to zapis skrótowy. Nie ma potrzeby ponownego przywoływania pełnego opisu bibliograficznego. Jeśli w całym tekście cytowalibyśmy tylko jedno dzieło Miodka, możemy ograniczyć się do: J. Miodek, dz. cyt., s. 65. lub odpowiednik łaciński: J. Miodek, op. cit., s. 65. Ale jeśli mamy do czynienia z kilkoma tekstami tego autora, powinniśmy je jakoś od siebie odróżnić. Robimy to poprzez przywołanie jej tytułu (jeśli jest krótki: jedno- czy kilkuwyrazowy) lub fragmentu tytułu (jeśli jest dłuższy). Np.: J. Miodek, Błąd błędowi…, dz. cyt., s. 66. Niektóre normy wydawnicze sugerują także, aby w takich przypadkach zrezygnować ze skrótu “dz. cyt.”, ponieważ początek tytułu i trzy kropki już sugerują, że dane dzieło było wcześniej cytowane. Artykuł z czasopisma – opis bibliograficzny w bibliografii końcowej Opis bibliograficzny na liście wykorzystanych publikacji (tzn. w części pracy zatytułowanej “bibliografia”) będzie wyglądał bardzo podobnie. Z tym, że: zaczniemy od nazwisk autorów, nie od imion;podamy zakres stron, na których znajdowały się cytowane artykuły, nawet jeśli odwoływaliśmy się wcześniej tylko do konkretnych stron tych artykułów;uszeregujemy pozycje alfabetycznie;opis także zakończymy kropką. Zapis przykładowego artykułu będzie zatem wyglądał następująco: Miodek J., Błąd błędowi nierówny: ortografia w dydaktyce, „Warsztaty Polonistyczne” 2001, nr 2, s. 64-67. Pamiętaj jeszcze, że… Gdyby dana pozycja: nie miała autora – pominiemy autora i zaczniemy od tytułu dzieła (nie piszemy “anonim” ani “autor nieznany”);była artykułem w specjalnym numerze czasopisma, który był pod redakcją, wówczas podamy redaktorów po numerze/tomie pisma, np. Przykładowy Autor, Przykładowy tytuł artykułu, „Przykładowy tytuł czasopisma” 2019, t. 10, red. Przykładowy Redaktor, s. X-Y;była artykułem w specjalnym numerze czasopisma, który wyjątkowo miał też swój podtytuł, wówczas możemy dodać ten podtytuł po numerze/tomie pisma, np. Przykładowy Autor, Przykładowy tytuł artykułu, „Przykładowy tytuł czasopisma” 2019, nr 18: Przykładowy podtytuł, s. X-Y. Dodatkowo: jeśli chcielibyśmy dodać numer ISBN lub ISSN, pójdzie on na sam koniec opisu bibliograficznego;pamiętaj, że nazwy czasopism możemy podawać skrótowo – wszystkie słowa w tytułach czasopism poza spójnikami i przyimkami zapisujemy wielką literą – od tych wielkich liter tworzymy skróty; należy jednak najpierw sprawdzić, czy dany skrót dla danego pisma już funkcjonuje (np. GW dla „Gazety Wyborczej”). Uff! To chyba wszystko. Jeśli masz jeszcze jakieś pytanie związane z zapisem artykułu w bibliografii, daj znać w komentarzu poniżej : )
1. Przypis traktuje się jak zdanie. 2. Zaczyna się od wielkiej litery, kończy kropką. 3. Przypisy najlepiej umieszczać na dole strony. 4. W pracy powinna być ciągła numeracja przypisów. 5. Wielkość czcionki: 10,0, odstęp między liniami: 1,0. 6. Tytuł dzieła podaje się kursywą. 7. Źródło podaje się w kolejności:
Strona główna → Dla Studentów → Praca licencjacka → Zasady realizacji prac licencjackich Główne elementy pracy licencjackiej Strona tytułowa Stanowi wizytówkę pracy licencjackiej. Zawiera najistotniejsze informacje dotyczące samej pracy, tzn. tytuł, imię i nazwisko autora (studenta), imię i nazwisko promotora pracy, nazwę uczelni oraz rok, w którym została napisana, a także nr albumu studenta. Przykład strony tytułowej: Spis treści Powinien być umieszczony zaraz po stronie tytułowej. Zawiera wypunktowane wszystkie części składowe pracy (rozdziały, podrozdziały itp.) ze wskazaniem strony, na której się znajdują. Przykładowy spis treści: Wstęp Rozpoczyna część merytoryczną pracy licencjackiej. Zawiera wprowadzenie do pracy, ogólne uzasadnienie wyboru tematu, krótki opis zawartości poszczególnych rozdziałów. Powinien znaleźć się w nim również cel pracy oraz jej kryteria, czyli krótka odpowiedz na pytanie o czym jest praca i jakie założenia chcemy w niej udowodnić lub opisać. Wstęp powinien być tak napisany, aby zachęcał do zapoznania się z dalszą treścią opracowania. Ten fragment pracy najlepiej jest napisać na samym końcu, gdyż w trakcie tworzenia pracy licencjackiej jej początkowe założenia mogą ulec zmianie. Rozdział i podrozdział Każdy nowy rozdział zawarty w pracy powinien zaczynać się od nowej strony. Natomiast podrozdział nie musi zaczynać się od nowej strony. Jeden jaki i drugi element pracy powinien być zaakcentowany (typo)graficznie, tj. jego numer i tytuł powinien być podany większą lub/i pogrubioną czcionką. Podrozdziały powinny znaleźć się w spisie treści. Przykład zastosowania rozdziału i podrozdziałów w pracy: Układ poszczególnych elementów pracy. Poszczególne elementy pracy tj. rozdziały, podrozdziały, ilustracje, wykresy, tabele, opisy do ilustracji itp. staramy się stosować tak, żeby to było zgodne ze sztuką łamania tekstów oraz podstawową estetyką pracy. Nie pozostawiamy zbyt dużej ilości pustego (niezapisanego) miejsca w pracy na końcu strony (wyjątkiem jest sytuacja, gdy mamy doczynienia z zakończeniem rozdziału i koniecznością rozpoczęcia kolejnego od nowej strony). W przypadku podrozdziału na dole strony muszą być, oprócz tytułu podrozdziału, co najmniej dwa wiersze tekstu. Jeśli się nie mieszczą – należy przenieść tytuł podrozdziału na nową stronę. Opis do ilustracji, wykresu itp. musi być zamieszczony bezpośrednio pod ilustracją. W sytuacji gdy opis nie mieści się pod ilustracją na jednej stronie, należy przenieść całość na drugą stronę. Staramy się, aby praca była przejrzysta i czytelna, dlatego stosujemy np. podwójny odstęp pomiędzy poszczególnymi fragmentami tekstu. Numeracja stron. Każda strona pracy licencjackiej powinna posiadać swój numer. Wyjątek stanowi strona tytułowa, której numeru nie nadajemy, ale numerację od niej rozpoczynamy. Numer strony umieszczamy na dole strony, najlepiej na środku lub w prawym rogu. Marginesy. W pracy licencjackiej stosujemy następujące wielkości marginesów: lewy – 35 mm, prawy – 25 mm, dolny i górny – 25 mm. Margines lewy pozostawiamy większy ze względu na to, że w tym miejscu praca będzie oprawiana. Zamieszczanie ilustracji, fotografii w pracy. W sferze ilustracyjnej prac licencjackich można (prawie) wszystko. Ale należy pamiętać o kilku prostych zasadach. Przede wszystkim (1) ilustracje trzeba wybierać i dołączać z sensem , co oznacza, że do każdej z nich musi być odniesienie w treści pracy (innymi słowy każda musi być w tekście pracy omówiona). (2) Ilustracje powinny być ponumerowane (numeracja ciągła). (3) Każda ilustracja powinna mieć swój tytuł oraz (4) podane źródło (skąd została wzięta) wg zasad ogólnych (czyli jak w przypisach źródłowych) względnie adnotację “oprac. własne”. (5) Spis ilustracji jako aneks dołączony na końcu pracy licencjackiej jest wskazany w przypadkach, kiedy ilustracji jest sporo. Ilustracje w pracy licencjackiej mogą być liczone do jej minimalnej objętości, jeżeli (a) są wtopione w tekst, a nie dołączone na końcu pracy w formie załączników,(b) nie jest ich przesadnie dużo. Jak nie wiemy kto jest autorem pracy/dzieła (zdjęcia, rysunku etc.) to wystarczy podać źródło (np. stronę internetową, numer czasopisma). Przykład zastosowania ilustracji w pracy: Cytaty. Każdy tekst cytowany w pracy musi być odpowiednio oznaczony tzw. cudzysłowem „ … „ i oczywiście być opatrzony przypisem źródłowym lub polemicznym, zgodnie z zasadą tworzenia przypisu dolnego. Przy pracach licencjackich nie ma ściśle określonego maksymalnego pułapu cytowania, jest on tylko zdroworozsądkowy, tzn. jeżeli np. 50% objętości pracy byłoby wypełnione cytatami (nawet zaznaczonymi cudzysłowem i ze wskazanymi w przypisach źródłami), to może wzbudzać podejrzenia, że nie został samodzielnie napisana. Duża liczba profesjonalnie podanych cytatów, przy zachowaniu samodzielnego i twórczego toku wywodu – jest atutem, a nie uchybieniem w pracy naukowej (w tym licencjackiej). Przykład użycia cytatu w tekście: Cytat oprócz zastosowania cudzysłowia nie musi być dodatkowo wyróżniany w tekście. W zależności od upodobania lub/i wrażliwości estetycznej autora pracy tekst cytowany może zostać napisany np. kursywą. Nie ma potrzeby cytowania wypowiedzi ustnej np. dziennikarzy z radia czy z telewizji, o ile nie stanowią owe cytaty kwestii absolutnie kluczowej i bezwzględnie potrzebnej dla przeprowadzenia głównej tezy pracy licencjackiej. Jeżeli cytowanie jest konieczne, można opisać źródło, z którego pochodzi cytat w przypisie. Najprościej w takim przypadku napisać zdanie o tym co kto i gdzie powiedział w formie opisu, a nie cytatu. Przypisy Przypis (dolny, końcowy) to wydzielona część pracy wskazująca na zastosowane w pracy źródło cytowania, odwołania autora do określonego tekstu. Zasada tworzenia przypisów sprowadza się do użycia odsyłacza w postaci cyfry najczęściej arabskiej pod koniec tekstu cytowanego. Odsyłacz w tekście znajduje się po znaku interpunkcyjnym cytowanego fragmentu tekstu. Przypis dolny edytor tekstu umiejscawia na dole strony lub pod koniec całego dokumentu, oddzielając go od reszty tekstu podłużną ciągłą linią. Cyfra przypisu tożsama jest z cyfrą cytowanego tekstu, dzięki czemu test jest spójny. Numeracja przypisów jest zazwyczaj ciągła. W przypisach wskazujemy na źródło zawarte w bibliografii, stosując tzw. opis bibliograficzny składający się z nazwiska autora, tytułu publikacji, daty i miejsca wydania i strony w publikacji, z której został zastosowany cytat lub do której odwołuje się nasz fragment tekstu. Interlinia w przypisach powinna być pojedyncza. Przypisy bibliograficzne dla źródeł internetowych zaczynają dopiero podlegać jakiejkolwiek standaryzacji. W sieci funkcjonuje bardzo wartościowy (i zarazem praktyczny!) opis dwóch różnych standardów cytowania (wskazywania na źródła) z Internetu. Zajrzyjcie tutaj: Oba opisane sposoby cytowania w przypisach i wskazywania w bibliografiach internetowych źródeł informacji są z punku widzenia ID WSR/WSTH odpowiednie. Przykład zastosowania przypisu w pracy: Przykład zastosowania przypisu jako tekstu wyjaśniającego lub wskazującego dodatkowe informacje do fragmentu tekstu: Przykład zastosowania kilku przypisów w krótkim fragmencie tekstu odwołujących się do tego samego źródła bibliograficznego: Zakończenie / Podsumowanie Powinno stanowić ostateczne podsumowanie treści merytorycznej pracy licencjackiej. Zakończenie zaczynamy od kilku zdań nawiązujących do tematu pracy. Podajemy ponownie cel pracy, aby następnie określić czy udało nam się go w pracy zrealizować. Jeśli praca miała charakter badawczy dobrze jest wymienić zastosowane metody badawcze oraz ich sprawdzalność i uzyskane dzięki nim efekty. Najwięcej uwagi w zakończeniu poświęcamy na sformułowanie wniosków oraz na odpowiedzi na postawione wcześniej hipotezy. Na koniec warto nadmienić o ewentualnej celowości kontynuowania dalszych rozważań nad tematem pracy lub zaproponować przewidywany kierunek rozwoju omawianej dziedziny. Bibliografia To uporządkowany (najwcześniej alfabetycznie) spis publikacji książkowych, czasopism itp., do których autor odwoływał się w swojej pracy licencjackiej. Bibliografia stanowi obowiązkowy element pracy mającej charakter naukowy, pozwalający na weryfikację treści pracy. Standardowy opis bibliograficzny powinien składać się z następujących części: nazwisko i pierwsza litera imienia autora publikacji tytuł publikacji nazwa wydawnictwa rok i miejsce wydania Przykład zapisu w bibliografii: W bibliografii różne rodzaje źródeł, z których student korzystał, powinny być zapisane oddzielnie. Osobny spis powinny stanowić literatura naukowa (publikacje książkowe), literatura cykliczna (czasopisma, periodyki, magazyny), źródła internetowe . Literatura cykliczna to po prostu tytuły prasowe; do prac naukowych najczęściej wykorzystujemy czasopisma naukowe i branżowe, ale przecież nie tylko takie; Rzeczpospolita, Newsweek czy nawet Twój Styl to też wydawnictwa cykliczne i mogą (nawet powinny, jeśli były wykorzystane przy pisaniu pracy) znaleźć się w bibliografii. Internetowe wersje czasopism nie można zaliczyć w bibliografii do literatury cyklicznej. To po prostu strony internetowe. Warto w tej sytuacji poszukać danego tekstu/artykułu w wersji drukowanej czasopisma. Jeśli tak, czasopismo to powinno się znaleźć w bibliografii pracy w części “wydawnictwa cykliczne”. Aneksy i załączniki Nie są obowiązkowym elementem pracy licencjackiej. W załącznikach/aneksach można umieścić dłuższe dokumenty źródłowe kluczowe dla wywodu lub odbioru i zrozumienia pracy (np. regulaminy, ustawy, rozporządzania etc.), ilustracje, tabele, ulotki, foldery i tym podobne materiały, które nie mieszczą się w przypisach i nie są też integralną częścią pracy. W przypadku prac o charakterze badawczym w aneksie można umieścić przykład kwestionariusza, który został użyty do wykonania badań. Objętość pracy Podstawową objętość pracy stanowi tekst zawarty w rozdziałach oraz podrozdziałach począwszy od wstępu, aż po zakończenie. Dodatkowo do objętości pracy wlicza się strona tytułowa, strona z podziękowaniami lub dedykacją, spis treści, bibliografia oraz spis ilustracji, tabel, wykresów itp. Nie liczą się za to aneksy i załączniki. Praca licencjacka powinna liczyć nie mniej niż 50 stron. Pracę drukujemy jednostronnie.. System antyplagiatowy AntyPlagiat Cytaty zaznaczone jako cytaty, czyli w następujący sposób „ … ” (wraz z podanym źródłem) nie są w żadnej mierze plagiatem. Weryfikacja prac programem antyplagiatowym w WSTH będzie dokonywana w stosunku do wybranych prac i już po ich złożeniu. Procedura sprawdzania czy dana praca jest plagiatem jest następująca: (1) program antyplagiatowy informuje jaką część pracy (procentowo) stanowią cytaty; (2) jeśli jest to mniej niż 8% – wówczas uważa się pracę za zweryfikowaną pozytywnie; (3) jeśli jest to więcej niż 8% – wówczas dokonuje się przeglądu pracy, żeby określić jaka część cytatów to cytaty uprawnione (tzn. zaznaczone cudzysłowem i opisane przypisem), a jaka nie; (4) jeżeli okazuje się, że w pracy, której więcej niż 8% objętości stanowią cytaty, cytowania dokonano zgodnie z zasadami cytowania naukowego – nie ma problemu i wówczas uważa się, pracę za zweryfikowaną pozytywnie; (5) jeżeli w takiej pracy znajdują się cytaty w formie plagiatu (bez cudzysłowu i wskazania źródeł) wówczas taka praca zostaje zweryfikowana negatywnie – jako plagiat. Program antyplagiatowy sprawdza ciągi wyrazów i to w całym Internecie. Te ciągi wyrazów – jak wynika z badań i wieloletnich już doświadczeń – mogą się bez świadomego nadużycia ze strony autora pracy (czyli przypadkowo) powtórzyć w kilku procentach objętości pracy. Jeżeli wartość ta przekracza 8% (łącznie z cytatami zaznaczonymi), wówczas praca jest sprawdzana szczegółowo. Oświadczenie antyplagiatowe Oświadczenie antyplagiatowe zobowiązany jest złożyć każdy student przystępujący do obrony licencjackiej, jako oddzielny dokument (nie załączony do pracy). Oświadczenie najlepiej zdać w momencie składania pracy do sekretariatu. Jeżeli ktoś waha się czy może podpisać takie oświadczenie, lepiej niech go nie podpisuje i nie składa pracy, tylko napisze ją na nowo. Elektroniczna wersja pracy licencjackiej Elektroniczna wersja pracy Do wersji drukowanej, oprawionej pracy licencjackiej student dołącza płytę CD/DVD. Na nośniku powinny zaleźć się następujące elementy: plik z elektroniczną wersją pracy licencjackiej zapisany w formacie doc, docx, pdf; folder o nazwie „załączniki”, który zawiera printscrny, skany, zdjęcia cytowanych fragmentów z testu z literatury naukowej, cyklicznej oraz źródeł internetowych Skany, printscreeny materiałów Sakny i printscreeny są niezbędne jako załączniki (wyłącznie) do elektronicznej wersji pracy. Materiały wykorzystywane przy pisaniu pracy książki (pełna bibliografia) muszą zawierać także skany pierwszej strony okładki (względnie strony tytułowej). W wypadku printscreenów to formalnie powinno być tak: (a) jeśli mają one być ilustracjami w pracy licencjackiej (wtopionymi w jej treść) – powinny być ponumerowane, zatytułowane oraz powinno być wskazane ich źródło; (b) jeśli mają one być dokumentacją źródła informacji wykorzystanego przy pisaniu pracy licencjackiej – powinny one być zrobione osobiście przez studenta, a ich źródło (czyli strona internetowa, z której pochodzą), powinno być wykazane w bibliografii. W zależności od uczelni, stylu pracy, czy dziedziny, istnieją różne techniki sporządzania przypisów, jednak najczęściej stosowane to: Przypisy dolne: są umieszczane na końcu strony, na której zostały użyte, lub na końcu rozdziału/całej pracy. Przypisy górne: są umieszczane bezpośrednio po cytowanym fragmencie tekstu, zwykle zapytał(a) o 23:33 PRZYPISY W PRACY LICENCJACKIEJ. Jak wyglądają przypisy w pracy licencjackiej? Czy jest to np. jakiś fragment kopiowany z książki i na końcu przypis, czy dany fragment książki musimy napisać tylko i wyłącznie swoimi słowami i na końcu przypis? Odpowiedzi EKSPERTnei odpowiedział(a) o 11:48 Może być cytowany, a może być parafrazowany. Tego pierwszego staramy się używać jak żadnej książki naukowej/podręcznika akademickiego nie czytałaś, że zadajesz takie pytanie? Czytałem, ale nigdy nie wiedziałem czy dany fragment jest żywcem przekopiowany z innej książki czy jest parafrazowany(bo nie zawsze jest napisane "zdaniem autora x" itp). Jeżli dajemy definicję to musi być ona w cudzysłowie ujęta? nei odpowiedział(a) o 14:23: Jeśli cos jest żywcem przekopiowane, to zapisane jest w cudzysłowie,: np: "Bla bla bla jestem cytatem". Więc musiałeś wiedzieć. To jest informacja z poziomu szkoły podstawowej, poczatku gimnazjum i w jakichkolwiek książkach przewijało się to setki razy na etapie szkoly. nei odpowiedział(a) o 14:23: Więc jeśli tego nie wiedziałeś, to musisz być po prostu idiotą. Innego wyjaśnienia nie ma. Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Podział pracy dyplomowej na rozdziały i podrozdziały z tytułami ułatwia organizację i uporządkowanie treści, a także pomaga czytelnikowi zorientować się w temacie pracy. Tak jak w gazetach, gdzie wyróżnione nagłówki informują nas o treści artykułu, tak w pracy dyplomowej tytuły rozdziałów i podrozdziałów pozwalają na

Kilka przykładów jak zbudować poprawny przypis do pracy licencjackiej lub magisterskiej: 1. Książka: [1]. J. Kowalski, Pieśń o chorym rowerzyście, Warszawa 1998, s. 52-72. Artykuł w pracy zbiorowej: [2]. Z. Budryka , Kryteria ocen nauczycieli z perspektywy uczniów [w:] Jakość szkolnictwa polskiego, red. J. Łukasiewicz , Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2004, s. 235-243. Cytowanie tej samej pozycji kilka razy po sobie: [3]. A. Brzeziński, Akwarystyka, Warszawa 1998, s. 40-41. [4]. Ibidem, s. 50 Cytowanie tej samej pozycji, przedzielonej innymi przypisami: [5]. M. Warmiński, Zoologia – metodyka pracy z tygrysami, Warszawa 1998, s. 23 – 25. [6]. J. Wojnicki, Poczta Polska – monografia historyczna, Pułtusk 2003, s. 15. [7]. M. Warmiński, Zoologia…, op. cit., s. 45 – 58. 3. Strona internetowa: [8]. Oficjalna strona internetowa Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami w Polsce, organizacji pożytku publicznego (dostęp 4. Artykuł z czasopisma: [9]. A. Tyburska, Nieletni sprawcy czynów karalnych, „Problemy opiekuńczo – wychowawcze”, 1999, nr 10, s. 5-7. 3. Akt prawny: [10]. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. ( nr 78, poz. 483). [11]. Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, ( nr 46, poz. 499 ze zm.). [12]. Art. 23 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o referendum ogólnokrajowym ( nr 57, poz. 507 ze zm.). Cytowanie tego samego aktu kilka razy po sobie: [13]. Art. 23 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o referendum ogólnokrajowym ( nr 57, poz. 507 ze zm.). [14]. Art. 37 ibidem. Dokument elektroniczny: [definicja dokumentu elektronicznego według art. 3 pkt 2 ustawy z 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (DzU z 2005 r. nr 64, poz. 565 z późn. zm.)]dokument elektroniczny musi spełnić cztery warunki: – być zbiorem danych, – stanowić odrębną całość znaczeniową, – mieć określoną strukturę wewnętrzną oraz – być zapisanym na jakimkolwiek informatycznym nośniku danych [15]. [ L. V. Smith., A dictionary of Cloud McKenzie, Cardiff 1998.

Producent zaleca zatem, aby promotorzy ręcznie wykluczali wszystkie zapożyczenia uprawnione, czyli po prostu oznaczali przypisy jako tekst niebędący plagiatem. Nie trzeba oczywiście wyjaśniać, ile czasu musiałby spędzić promotor nad zaznaczaniem każdego przypisu w pracy licencjackiej, magisterskiej lub inżynierskiej.

Ostatnia aktualizacja 5 grudnia 2021 Jak robić przypisy? Schematy i przykłady przypisów. Sam konkret, dzięki któremu zrobisz szybko przypisy w swojej pracy licencjackiej i magisterskiej. Nie mam czasu czytać! Potrzebuję szybkiej pomocy z pisaniem pracy dyplomowej!!! Kliknij i zobacz, co mogę Ci zaoferować –> Zobacz, jak mogę pomóc z Twoją pracą licencjacką –> Pobierz przykładową pracę licencjacką –> Gotowe bibliografie z 18 kierunkówW artykule: Przypisy w pracy licencjackiej i magisterskiej» przedstawiłem Ci całą teorię na temat przypisów. Teraz czas na praktykę. Pokażę Ci konkretne schematy tworzenia przypisów i ich przykłady. Tak więc nie przedłużając – zaczynajmy! Jak robić przypisy w pracy dyplomowej? 1. Przypis z książki, inaczej z opracowania zwartego Jak robić przypisy? Inicjał imienia autora. Nazwisko autora, Tytuł książki kursywą, Wydawnictwo, Miejsce i rok wydania, strona. Przykład przypisu z książki: R. Beaglehole, Podstawy epidemiologii, Wydawnictwo Instytutu Medycyny Pracy, Łódź 2002, s. 63. 2. Przypisy do artykułu/rozdziału danego autora w opracowaniu zbiorowym Jak robić przypisy? Inicjał imienia autora. Nazwisko autora, Tytuł artykułu/rozdziału kursywą, [w:], Tytuł opracowania zbiorowego kursywą, Inicjał imienia redaktora, Nazwisko redaktora (red.), Wydawnictwo, Miejsce i rok wydania, strona. Przykład przypisu z opracowania zbiorowego: M. Wiśniewski, Umieralność przedwczesna [w:], Zdrowie Publiczne, J. Kowalski (red.), Wydawnictwo Via Medica, Kraków 2008, s. 32. 3. Przypisy do książki lub artykułu mającego więcej niż 3 autorów Jak robić przypisy? Inicjał imienia pierwszego autora. Nazwisko pierwszego autora i in., Tytuł książki kursywą, Wydawnictwo, Miejsce i rok wydania, strona. Przykład przypisu: R. Kordek i in., Onkologia podręcznik dla studentów i lekarzy, Via Medica, Gdańsk, 2004, s. 32. 4. Przypisy do artykułu w czasopiśmie naukowym Jak robić przypisy? Inicjał imienia autora. Nazwisko autora, Tytuł artykułu kursywą, „Nazwa czasopisma ujęta w cudzysłów”, rok wydania, numer czasopisma w danym roku (numer czasopisma w ogóle), strona. Przykład przypisu do artykułu w czasopiśmie naukowym: W. Wróblewska, Zgony możliwe do uniknięcia – Opis koncepcji oraz wynik analizy dla Polski, „Studia Demograficzne”, 2012, nr 1(161), s. 42. 5. Przypisy do aktów prawnych Jak robić przypisy? Rodzaj aktu prawnego, data uchwalenia, tytuł, (dokładny numer z dziennika ustaw i pozycja). Przykład przypisu (akt prawny bez nowelizacji): Ustawa z dnia 11 września 2015 roku o zdrowiu publicznym, (Dz. U. 2015 poz. 1916). Przykład przypisu (akt prawny z nowelizacją): Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 roku (Dz. U. z 1997 r. Nr 78poz. 483 z późn. zm.). 6. Przypisy do źródeł internetowych Jak robić przypisy? Inicjał imienia autora. Nazwisko autora, Tytuł artykułu kursywą, adres strony, [data dostępu]. Przykład przypisu M. Kowalski, Nowotwory w Polsce, [dostęp: 7. Przypisy do przedruków (cytowanie źródła „z drugiej ręki”) Jak robić przypisy? Opis dzieła pierwotnego. Cyt. za: Opis źródła, z którego bezpośrednio korzystano. Przykład przypisu do przedruku: P. Shoemaker, T. Vos, Gatekeeping Theory, Routledge, New York, NY 2009. Cyt. za: M. Szpunar, Wokół koncepcji gatekeepingu. Od gatekeepingu tradycyjnego do technologicznego, [w:] Idee i myśliciele. Medialne i społeczne aspekty filozofii, red. Fiut, Uczelniane Wydawnictwa Naukowo-Dydaktyczne AGH im. S. Staszica, Kraków 2005, s. 59. 8. Przypisy do wywiadów Wzór przypisu Dane osoby, z którą prowadzony jest wywiad, (dane redaktora prowadzącego rozmowę), Tytuł artykułu kursywą, „Nazwa czasopisma ujęta w cudzysłów”, rok wydania, numer czasopisma, strona. Przykład przypisu M. Stachurski (w rozmowie z Ł. Filipkowiczem), Zgony możliwe do uniknięcia – Opis koncepcji oraz wynik analizy dla Polski, „Studia Demograficzne”, 2012, nr 1(161), s. 42. 9. Przypisy do YouTube’a (lub innego portalu z filmami, z którego korzystałeś) Wzór przypisu Inicjał imienia autora, Nazwisko autora, Tytuł filmu kursywą, adres strony, [data dostępu], czas nagrania. Przykład przypisu M. Kowalski, Nowotwory w Polsce, [dostęp: 20:15-23:15. 10. Przypisy do innych źródeł, z których korzystałeś Nie ma określonego sposobu zapisu! Przykłady przypisów: Dane własne firmy XYZ. Materiały uzyskane z firmy X. Materiały własne Domu Kultury w miejscowości X. Informacje uzyskane w Urzędzie Gminy Łososina Dolna. Prospekt Emisyjny Spółki XYZ Jak robić przypisy do tego samego źródła kilka razy po sobie? Wzór przypisu: Ibidem, s. 32. Tamże, s. 32. Przykład przypisu (Ibidem): R. Beaglehole, Podstawy epidemiologii, Wydawnictwo Instytutu Medycyny Pracy, Łódź 2002, s. 63. Ibidem, s. 32. Przykład przypisu (Tamże): R. Beaglehole, Podstawy epidemiologii, Wydawnictwo Instytutu Medycyny Pracy, Łódź 2002, s. 63. Tamże, s. 32. Jak cytować to samo źródło po raz kolejny w pracy, ale nie po sobie? Wzór przypisu: Inicjał imienia autora. nazwisko autora, Początek tytułu…..,op. cit., s. 47. Inicjał imienia autora. nazwisko autora, Początek tytułu…..,dz. cyt., s. 47. Przykład przypisu (op. cit.) W. Wróblewska, Zgony możliwe do uniknięcia…, op. cit., s. 47. Przykład przypisu (dz. cyt.) W. Wróblewska, Zgony możliwe do uniknięcia…, dz. cyt., s. 47. Skróty bibliograficzne stosowane w przypisach Poniżej podaję najczęściej stosowane skróty w przypisach. Nie musisz ich znać na pamięć. Przydadzą Ci się podczas przygotowywania własnych, a także przy „odszyfrowywaniu” cudzych przypisów. (opr.) – opracowujący, czyli osoba, która była odpowiedzialna za opracowanie danego materiału lub publikacji; (rec.) – recenzent, tzn. osoba recenzująca daną publikacje, dany materiał; (red.) – redaktor lub praca pod redakcją; art. cyt. – artykuł cytowany (czasopisma, artykuły w pracy zbiorowej); [ – brak informacji o miejscu i roku wydania; [ – brak informacji o miejscu wydania; [ – brak informacji o roku wydania; cyt. za: – cytuje za:, cytat za:; dz. cyt. – dzieło cytowane (monografie, prace zbiorowe jako całość, zbiory dokumentów); i in. – i inni (autorzy), pozostali, niewymienieni z nazwiska autorzy danej pracy; mps – druk na prawie maszynopisu; ost. zm – ostatnia zmiana; por. – porównaj (w przypadku polemiki lub parafrazowania); poz. – pozycja (np. w Dzienniku Ustaw); przekł. – przekład (tłumaczenie); t. – tom cytowanej pozycji; – tekst jednolity; tłum. – praca w tłumaczeniu (kto jest tłumaczem); wyd. – numer wydania (np. wyd. III); Wyd. – wydawnictwo (z wielkiej litery); z. – zeszyt; z późn. zm. – z późniejszymi zmianami; zob. także – zobacz także (w przypadku przypisu odsyłającego, czasami – dygresyjnego); zob. – zobacz (w przypadku przypisu odsyłającego, czasami – dygresyjnego). Jak robić przypisy podsumowanie To tyle na temat robienia przypisów w pracy dyplomowej. Każdy przypis w swojej pracy musisz przejrzeć i jeżeli trzeba, to poprawić według przedstawionych schematów. Nie ma drogi na skróty, musisz to zrobić skrupulatnie i rzetelnie. Błędy w przypisach od razu rzucają się w oczy i zostaną wyłapane przez promotora i recenzenta. To także najlepszy powód do obniżenia Twojej oceny. Zrobiłem przypisy w swojej pracy dyplomowej. Co dalej? Naucz się pisać bez plagiatu. Sprawdź kurs online: –> Piszę Bez Plagiatu. Kompleksowy kurs pisania prac Zobacz, jakie materiały mogę Ci jeszcze zaproponować: –> Sklep Magistra na 5 Przygotuj metodologię i rozdział badawczy: –> Jak napisać rozdział metodologiczny w pracy licencjackiej i magisterskiej? –> Jak napisać rozdział badawczy w pracy licencjackiej i magisterskiej? Dopracuj formatowanie techniczne swojej pracy: –> Formatowanie pracy dyplomowej. 17 najważniejszych elementów Wielka prośba Uważasz powyższy wpis za przydatny? Pomogłem Ci? Pomóż mi dotrzeć do innych osób, którym ta wiedza także może pomóc. Jak to zrobić? 1. Kliknij poniżej polub i udostępnij na FB 👍📣 2. Podeślij znajomemu link mailem lub na Messengerze 📧 3. Będzie mi bardzo miło, jak zostawisz komentarz poniżej ⬇⬇ Nie zapomnij o prezencie!
Obowiązuje ich zarówno napisanie, jak i obrona pracy licencjackiej po angielsku. Jest to ostateczny dowód nie tylko perfekcyjne przyswojenie języka, ale również na to, że student potrafi się nim płynnie komunikować, wyrażać swoje sądy i opinie, a także tworzyć merytoryczne i rozbudowane treści.
Wstawianie przypisów w prace licencjackie Prace licencjackie Możliwość komentowania Wstawianie przypisów w prace licencjackie została wyłączona Posted on 17 kwietnia 2012 Ważnym zagadnieniem, jeżeli chodzi o prace licencjackie, jest umiejętność wstawiania przypisów w używanym edytorze tekstów w odpowiednich miejscach. Przypisy to wstawiane najczęściej u dołu strony lub na końcu całej pracy fragmenty tekstów, które dają czytelnikowi pojęcie nt. źródła, na które powołuje się autor w swojej pracy. Są one zazwyczaj numerowane (rzadziej punktowane) i mogą zawierać poza źródłem bibliograficznym, na jakie powołuje się autor, jego własny komentarz lub objaśnienie jakiegoś zagadnienia. A jak wstawić przypis przy pisaniu prac licencjackich? Nie jest to wbrew pozorom tak trudne, jak mogłoby się wydawać. W najbardziej popularnym i najczęściej używanym edytorze tekstów MS Word (wersja 2003) wystarczy wejść na pasku narzędzi w menu „Wstaw”, a następnie wybrać z niego opcję „Odwołanie”. Rozwinie się wówczas menu zawierające cztery pozycje, z których wybieramy pierwszą, tj. „Przypis dolny”. Oczywiście kursor myszki musi znajdować się w miejscu, w którym chcemy wstawić nasz przypis. Rozwinie nam się okienko, w którym możemy ustawić, gdzie w naszej pracy licencjackiej przypis ma być wstawiony. Może być to dół strony lub koniec dokumentu. Wybieramy również format numeracji przypisu. Numeracja może być znaczona cyframi rzymskimi lub arabskimi, w zależności od naszych upodobań. Możemy również z łatwością wybrać zamiast numeracji wypunktowanie - wystarczy określić symbol tzw. znacznika niestandardowego. Wstawianie przypisu kończymy kliknięciem w polecenie „Wstaw” i gotowe! Nasz przypis pojawia się tam, gdzie określiliśmy jego położenie, i w takiej formie, jaką sobie zażyczyliśmy. W miejscu, gdzie stał kursor myszki, pojawia się np. cyferka arabska 1 (zawsze w indeksie górnym), a u dołu strony pod elegancką kreską pojawia się przy tej samej cyferce miejsce na odautorski komentarz lub źródło, na które powołuje się autor.
👉 Pobierz Przykładową Pracę Licencjacką i Planner Pisania https://magisterna5.pl/darmowe-materialy👉 Pomoc na każdym etapie pisania pracy dyplomowej https:

Dołączył: 2009-03-07 Miasto: Poznań Liczba postów: 8112 7 kwietnia 2011, 16:33 mały problem z przypisami w pracy licencjackiej tzn. początkowo myślałam, że trzeba je numerować od początku czyli od 1.... w każdym nowym rozdziale i tak też zrobiłam.....jednak teraz dopiero dowiedziałam się, że numeracja ma być ciągła.......widze tam w wordzie taka opcje,jednak klikam i to nic nie daje,co robię źle?jak to trzeba zrobic??.....mam juz 3 rozdziały pracy i przypisów wg numeracji pewnie powinno byz juz z 80......a ja mam 1 rozdział: 10, 2 rozdział-15 a chce miec wszystko w sposóB CIĄGŁY numerowane?Jak to sie robi?mam nadzieje,ze ktos zrozumial o co mi chodzi;) Proszę o szybką odpowiedz;)Pozdrawiam Dołączył: 2009-12-28 Miasto: Szczecin Liczba postów: 3961 7 kwietnia 2011, 16:38 nie napisałaś jakiegomaszworda,ale u mnie to by było wstawianie ->numer strony -> formatuj nr strony Dołączył: 2011-02-28 Miasto: Strzelin Liczba postów: 1651 7 kwietnia 2011, 16:40 Po pierwsze piszesz w wordzie? a po drugie masz te wszytskie rozdziały zebrane do kupy i zapisane jako jedno czy każdy pozapisywany z osobna? Dołączył: 2009-03-07 Miasto: Poznań Liczba postów: 8112 7 kwietnia 2011, 16:44 a sorki, a więc:Word 2003 Piszę wszystkie rozdziały razem, tzn. wszystko mam w jednym pliku , ,,zebrane do kupy'';) Dołączył: 2009-03-07 Miasto: Poznań Liczba postów: 8112 7 kwietnia 2011, 16:45 > nie napisałaś jakiegomaszworda,ale u mnie to by> było wstawianie ->numer strony -> formatuj nr> stronyChodzi mi o numeracje przypisów,a nie stron;) Dołączył: 2009-12-28 Miasto: Szczecin Liczba postów: 3961 7 kwietnia 2011, 16:50 aaaaa... sorki :-) edit: ja mam niestety nowszą wersję worda, ale może będzie to tak samo: odwołania->nastepny przypis dolny -> i dalej ręcznie... Edytowany przez danaegarden87 7 kwietnia 2011, 16:53 Dołączył: 2011-02-28 Miasto: Strzelin Liczba postów: 1651 7 kwietnia 2011, 16:56 To dziwna sprawa skoro masz wszystko razem a i tak przypisy do kazdego rozdziału sie osobno przyporzadkowują... ja miałam tak że każdy rozdział pisałam osobno.... a potem otwierałam nowego worda, kopiowałam każdy rozdział, wklejałam i przypisy same się numerowały... Jak wpadne na jakiś pomysł to napiszę... na razie nie wiem co z tym zrobić Dołączył: 2009-03-07 Miasto: Poznań Liczba postów: 8112 7 kwietnia 2011, 16:56 oj niestety nie da rady tak.........czy ktos moze wie jak to zrobic??? Dołączył: 2009-03-07 Miasto: Poznań Liczba postów: 8112 7 kwietnia 2011, 16:58 > To dziwna sprawa skoro masz wszystko razem a i tak> przypisy do kazdego rozdziału sie osobno> przyporzadkowują... ja miałam tak że każdy> rozdział pisałam osobno.... a potem otwierałam> nowego worda, kopiowałam każdy rozdział, wklejałam> i przypisy same się numerowały... Jak wpadne na> jakiś pomysł to napiszę... na razie nie wiem co z> tym zrobićno tak mam wszystko razem, ale kiedys na początku jakos ustawiałam ze numeracja od kazdego nowego rozdziału...albo moze i nawet sama wpisywałam numer przypisu,bo takto wlasnie mi sie piep***** wszystko...:/i dlatego teraz mam taki problem kurcze, szukalam juz na necie info i nie wiem jak to zrobic:(Czekam na pomoc!:) Dołączył: 2011-02-28 Miasto: Strzelin Liczba postów: 1651 7 kwietnia 2011, 17:36 A sprawdż jeszcze tak: wstaw -> odwołanie -> przypis dolny ... pojawi ci sie tabelka od przypisów w rubryce "numerowanie" ustawa"ciagłe" i "zastosuj zmiany do " -> "cały dokument" najlepiej zapisz sobie pace w dwuch egzemplarzach... żeby później nie było że cos sie stało i ci wszystko znikneło... i na tym drugim bedziesz mogła sobie eksperymentować Edytowany przez andziolkowa 7 kwietnia 2011, 17:38

Zajmijmy się przypisem dolnym. W pierwszej kolejności kliknij w miejsce, gdzie chcesz dodać przypis dolny w tekście pracy. Kliknij pozycję wstaw > Wstaw przypis dolny. Jak wstawić przypis w word. Teraz word już wstawi przypis dolny a Ty Wpisz tekst przypisu dolnego i po kłopocie. Z dodawaniem przypisu końcowego jest podobnie. PODZIAŁ NA ROZDZIAŁY, PODROZDZIAŁY, PODPUNKTY I PARAGRAFY w pracy licencjackiej, magisterskiej, dyplomowej. Prace dyplomowe, jako obszerne dokumenty, nie mogą być napisane jednym ciągłym tekstem. Zagadnienia teoretyczne, badania (w przypadku prac badawczych) oraz wszelkie przeprowadzone analizy, muszą zostać ujęte w oddzielnych częściach prac (stanowią bowiem jakby nową myśl, na którą należy zwrócić uwagę recenzenta czy też innego czytelnika). Dlatego każda praca dyplomowa (praca licencjacka, praca magisterska i praca inżynierska) i to niezależnie od jej zakresu tematycznego, musi posiadać formalnie określoną strukturę. Wyznaczają ją min. rozdziały i podrozdziały, a czasem nawet paragrafy/punktory (podziały bardziej szczegółowe). Taka strukturyzacja uwidacznia, że kończy się pewna część pracy dyplomowej, a zaczyna kolejna - tematycznie odrębna. Rozdziały i podrozdziały stanowią rozwinięcie/zrąb główny pracy licencjackiej lub innej pracy dyplomowej (wokół nich tworzy się otoczkę w postaci wstępu/wprowadzenia do pracy i zakończenia/ podsumowania, czyli uwieńczenia 'dzieła'). Jak już wcześniej wspomnieliśmy, rozdziały odzwierciedlają strukturę pracy dyplomowej oraz dzielą każdą pracę licencjacką, pracę magisterską, pracę inżynierską - na określone części i sygnalizują, który obszar danego tekstu będzie dotyczyć badań (na przykład w pracy magisterskiej lub w pracy inżynierskiej). Budowa rozdziałów: Rozdziały pracy dyplomowej (pracy licencjackiej, pracy magisterskiej, pracy inżynierskiej) zbudowane są z podrozdziałów, a podrozdziały mogą zawierać kolejne podrozdziały, czyli paragrafy. Ilość i objętość rozdziałów zależy od podejmowanej problematyki. Przykładowo - poprawny podział na rozdziały, podrozdziały i paragrafy w pracy dyplomowej; może wyglądać następująco: Rozdział I. Problematyka badań w świetle literatury przedmiotu Podrozdział (Tytuł) Podrozdział (Tytuł) Paragraf(Tytuł) Paragraf(Tytuł) Paragraf(Tytuł) Podrozdział (Tytuł) Paragraf (Tytuł) Paragraf (Tytuł) Podrozdział (Tytuł) Podrozdział (Tytuł) Rozdział II. Założenia metodologiczne i organizacja badań własnych Podrozdział (Tytuł) Podrozdział (Tytuł) Podrozdział (Tytuł) Rozdział III. Analiza i interpretacja wyników badań własnych Podrozdział (Tytuł) Podrozdział (Tytuł) Podrozdział (Tytuł) Paragraf (Tytuł) Paragraf (Tytuł) Paragraf (Tytuł) Rozdział IV. Tytuł Podrozdział (Tytuł) Podrozdział (Tytuł) Podrozdział (Tytuł) Podział pracy licencjackiej czy też innej pracy dyplomowej - na konkretne rozdziały i podrozdziały oraz ich tytułowanie, ułatwia uporządkowanie treści takiej pracy i uwidacznia odwoływanie się do poszczególnych teorii. Tekst każdej pracy dyplomowej należy podzielić na części opatrzone tytułami/nagłówkami (w celu ukazania wyraźnej struktury pracy licencjackiej, pracy magisterskiej czy też pracy inżynierskiej; a tym samym uzyskania klarowności i przejrzystości treści). Działa to w ten sam sposób, jak na przykład - kiedy otwieracie gazetę, to na samym wstępie zwracacie uwagę na wytłuszczony, powiększony i pogrubiony nagłówek. Wiecie wtedy, co jest najważniejsze w całym tekście, co on mniej więcej zawiera i od czego rozpoczniecie jego czytanie * Zatem pamiętajcie o tym, aby kolejne elementy pracy dyplomowej - wyróżniać za pomocą pogrubionych i/lub powiększonych tytułów (jest to właśnie najlepszy sposób na oddzielenie poszczególnych jednostek tekstu i na zwrócenie uwagi na jego najważniejsze elementy).Niezbędne wskazówki do poprawnego podziału pracy dyplomowej na rozdziały: Podział pracy licencjackiej lub innej pracy dyplomowej - na rozdziały, podrozdziały i ewentualne paragrafy, należy przedyskutować i przeanalizować z promotorem. Każdy kolejny rozdział należy rozpoczynać od nowej strony. Jeśli chodzi o podrozdziały, to wystarczy oddzielać je - jednym pustym wersem. Zazwyczaj przyjmuje się, że do oznaczania kolejnych rozdziałów używamy numeracji rzymskiej. Natomiast podrozdziały oznaczamy za pomocą cyfr arabskich (jednak nie jest to regułą). Numer strony, na której rozpoczyna się rozdział lub podrozdział, musi być napisany w formacie arabskim (równo z prawym marginesem strony). Tytuł i numer rozdziału można umieścić na środku lub wyrównać do lewej strony (polecamy tą drugą możliwość). Jak już wspomnieliśmy powyżej, tytuły rozdziałów należy wyróżnić na tle tekstu - za pomocą pogrubienia i/lub dzięki zmianie rozmiaru czcionki na większą. Rozdział nie może nosić tytułu całej pracy licencjackiej czy też innej pracy dyplomowej, którą w danym momencie piszecie. Tytuł rozdziału nie może pokrywać się z tytułem podrozdziału. Jeśli zamierzacie dodatkowo zmienić styl zapisu rozdziałów, to należy konsekwentnie stosować taki sam styl w całym tekście (dzięki temu, wydzielone partie tekstu staną się bardziej przejrzyste, a cała praca będzie sprawiać wrażenie spójnej). Wystrzegajcie się sytuacji, w której rozdział będzie zawierał tylko jeden podrozdział. Pamiętajcie o zachowaniu prawidłowych proporcji pracy dyplomowej (praca magisterska musi na przykład zawierać więcej niż dwa rozdziały). Przyjmuje się, że przyzwoita praca dyplomowa powinna zawierać od 3 do 5 rozdziałów (każdy z co najmniej dwoma podrozdziałami). Należy także utrzymać podobną objętość wszystkich rozdziałów. Nie może się zdarzyć tak, że pierwszy rozdział będzie zawierał 2 strony, a kolejne na przykład po 10 stron. Zatem objętość poszczególnych rozdziałów i podrozdziałów musi być proporcjonalna (rozdział teoretyczny nie może być znacznie bardziej obszerny od rozdziału badawczego czy też rozdziału praktycznego - w przypadku prac magisterskich lub prac inżynierskich). Zagadnienie pojawiające się w jednym z rozdziałów nie może być ponownie omawiane w innych rozdziałach. Jeśli chodzi o prace badawcze (na przykład - prace magisterskie lub prace inżynierskie), to ich spisy treści powinny zawierać rozdziały na temat sfery metodologicznej oraz analitycznej. W odniesieniu do prac licencjackich, to powinny się one opierać głównie na podejściu do problemu badawczego (w odniesieniu do literatury przedmiotu). Musicie wiedzieć, że podczas podziału (pisanej przez Was pracy dyplomowej) na rozdziały, podrozdziały lub nawet paragrafy; musicie dbać o zachowanie spójności, klarowności, przejrzystości i konsekwencji w tekście (bez względu na to czy piszecie pracę licencjacką, pracę magisterską, czy też pracę inżynierską). Są to bardzo ważne cechy, które decydują o jakości tychże 'dzieł'. Dlatego każdy rozdział pracy magisterskiej powinien implikować następny, a przejście od jednego rozdziału do drugiego musi być umiejętne i płynne. Pamiętajcie o tym, że każdy rozdział pracy licencjackiej lub innej pracy dyplomowej musi stanowić jej autonomiczną całość. Nie może odbiegać od tematu Waszego 'dzieła'. Musi być spójny z wcześniejszym tekstem i płynnie przechodzić w kolejny. Musicie także wiedzieć, że rozdziały pracy licencjackiej, pracy magisterskiej czy też pracy inżynierskiej; muszą rozpoczynać się krótkim wprowadzeniem i kończyć - podsumowaniem. We wstępie do rozdziału można zamieścić streszczenie jego treści, które ułatwi czytelnikowi zrozumienie intencji i zamysłu autora. Natomiast w zakończeniu należy krótko podsumować treść rozdziału i/lub zawrzeć wnioski. Oto wybrany przez nas wzór, przykład podziału na rozdziały i podrozdziały z gotowej, napisanej już przez kogoś pracy dyplomowej: Rozdział I. Reklama w świetle literatury ...........6 Pojęcie i istota reklamy ... Rodzaje i cele reklamy ... Reklama a teoria komunikowania marketingowego ... Reklama w mediach tradycyjnych ... Reklama w nowych mediach ... Badania efektywności kampanii reklamowych ... Rozdział II. Techniki perswazyjne w kontekście reklamy ...........35 Pojęcie i istota perswazji ... Perswazja a manipulacja ... Perswazja a propaganda ... Reklama a oddziaływanie na potrzeby konsumenta ... Reklama a język ... Rozdział III Psychologiczne mechanizmy wpływu reklamy na konsumenta na przykładzie marki XYZ ...........62 Reklama a pamięć i procesy uczenia się ... Konstruowanie i emitowanie reklam w świetle badań nad pamięcią ... Reklama a emocje ... Reklama w procesie motywacyjnym ... Reklama a zmiana postawy (zachowania) konsumpcyjne ... Analiza reklamy na podstawie marki XYZ ... Marka XYZ a nowe media ... Reklama a media w świetle badań ... Numerowanie rozdziałów, podrozdziałów..., podczas pisania pracy licencjackiej, pracy magisterskiej czy też pracy inżynierskiej? Jeśli chodzi o numerowanie rozdziałów, podrozdziałów (a w niektórych przypadkach paragrafów) w pracy dyplomowej, to z technicznego punktu widzenia macie ułatwione zadanie - dzięki komputerowym programom do edycji tekstu ( na przykład dzięki, znanemu już pewnie przez większość z Was, programowi Word). Programy te, przy pomocy częstych aktualizacji i coraz to bardziej zaawansowanych funkcji, umożliwiają automatyczne ujednolicanie wszystkich numerowanych części tekstu. W celu, na przykład: oznaczenia konkretnego rodzaju czcionki, rozmiaru i wcięcia tekstu czy właśnie ujednolicenia stylu numeracji; należy zapoznać się dokładnie z funkcjami numerowania, które są dostępne na pasku narzędzi (funkcje te są zależne od posiadanej przez Was wersji danego programu do edytowania tekstu). To właśnie tam znajdziecie przeróżne przykłady oraz opcje, spośród których będziecie mogli wybrać interesujący Was styl numerowania. Numeracja poszczególnych działów pracy dyplomowej jest obowiązkowa i niezbędna. Dzięki takiemu zabiegowi, poszczególne elementy pracy, będą mogły być odpowiednio pogrupowane i będzie łatwiej je odszukać w tekście. Uogólniając, numerowanie działów w pisanej przez Was pracy licencjackiej, pracy magisterskiej lub pracy inżynierskiej, pozwala na uporządkowanie jej treści. * Drodzy Czytelnicy, poprawny podział na rozdziały pracy licencjackiej, pracy magisterskiej czy też pracy inżynierskiej - sprawi, że Wasze 'dzieło' będzie znacznie bardziej przejrzyste i czytelne. Dlatego warto jest się solidnie przyłożyć do tego zagadnienia. Oszczędzi to sporo wysiłku nie tylko Wam samym, ale także Waszemu promotorowi, komisji egzaminacyjnej oraz na pewno wpłynie na lepszą ocenę napisanej przez Was pracy dyplomowej. Jeśli chcecie się dokładnie dowiedzieć, co powinno się znaleźć w poszczególnych rozdziałach pracy dyplomowej, to zachęcamy Was do przeczytania kolejnych podrozdziałów naszego poradnika. Czytaj dalej: Rozdział teoretyczny. Spis zawartości. I. Wprowadzenie. II. Podejmujemy decyzje. III. Od czego zacząć pisanie pracy? IV. Struktura pracy dyplomowej. V. Techniczne opracowanie pracy. VI. Estetyka pracy dyplomowej. VII. Regulacje regulaminowe. hIvFr.
  • 5888x10kzp.pages.dev/16
  • 5888x10kzp.pages.dev/13
  • 5888x10kzp.pages.dev/40
  • 5888x10kzp.pages.dev/72
  • 5888x10kzp.pages.dev/53
  • 5888x10kzp.pages.dev/5
  • 5888x10kzp.pages.dev/2
  • 5888x10kzp.pages.dev/8
  • jak tworzyć przypisy w pracy licencjackiej